شمرده تر بگو با من حروف رفتنت تا من بگیرم از دلت همه بهانه ها را.

امروز به بودنِ سپی و مری و مامان بزرگ گذشت. با وجود گذشتن تولدم برام کادوهای خفن آوردن :) عکسای قدیما رو دیدیم و من چقد استرس کشیدم که سپی عکسای قبل طلاقو نبینه. تازه یه گل کوشولو هم رو کادوهاشون بود :))

آقا اومدم ادا این خارجکیا رو در آرم با آسودگی به تخت تکیه بدم فهمیدم پشتم خالیه چنان با مغز افتادم  از رو تخت زمین که هرچی نوسان خوندم پرید :))) الان خودم به نوسان افتادم هارهار :)))

گل کوچولوی جذابم رو به همراه حسابان مشاهده میکنید که هرگز توش استعدادی نداشتم، ندارم و نخواهم داشت.

+ از شدت استرس نمیتونم درست نفس بکشم و جالبیش اینه که حتی دلیلشم نمیدونم.